Het verhaal draait om de verdwijning van twee kleine meisjes. Al snel wordt gedacht aan een pedofiel. Parallel speelt het verhaal van een echtpaar, dat een Duits echtpaar opvangt, dat zojuist hun zeilschip heeft verspeeld, doordat het is overvaren door een vrachtschip. De mannelijke helft van dit echtpaar dringt op slinkse wijze binnen in het leven van zijn weldoeners. Met kleine leugentjes en vaagheden weet hij de vrouw tot een verhouding te bewegen. Dat is niet zo moeilijk, want de vrouw is nogal labiel omdat ze een geheim met zich meedraagt waar zelfs haar man geen weet van heeft. Dan verdwijnt ook het dochtertje van deze vrouw. Er zijn nu al drie verdwenen meisjes, waarvan twee dood. Er volgen vanzelfsprekend verdachtmakingen en diverse scenario’s doen de ronde. Toch is de afloop erg verrassend. Een vlot geschreven boek met spanning, goed verzonnen en uitgediepte karakters en een goed plot.
Titel: De echo van de schuld.
Auteur: Charlotte Link.
Boeknummer Aangepast lezen: a417256.
Het idee voor het verhaal: een ernstig zieke en ten dode opgeschreven vrouw, gaat op zoek naar een vervangende echtgenote voor haar man, is zeker niet onaardig, maar het is slecht uitgewerkt. De opbouw is rommelig en vol gezochte raadseltjes. De auteur laat één van de hoofdpersonen handelingen verrichten die later in het boek niet waar blijken te zijn. Dat is de lezer om de tuin leiden, of de auteur weet niet meer wat hij voorheen geschreven heeft. Beide is onvergefelijk. Niets, althans voor mij, is zo irritant als een verhaal dat niet klopt. De dialogen en de weergave van de gedachtegang van de drie hoofdpersonen zijn in schrijftaal weergegeven. Zo praten mensen niet. Het klinkt allemaal wat hoogdravend en gemaakt. De stijl is ronduit onprettig. De metaforen die de auteur hier en daar meent te moeten opvoeren zijn nogal gezocht. Je krijgt de indruk dat dit boek de pretentie heeft om als geweldige en vooral hoogstaande literatuur aangemerkt te willen worden. Het enige wat mij in dit boek aansprak waren de kleine passages over de hond.
Titel: De man van je leven.
Auteur: Arthur Japin.
Boeknummer Aangepast lezen: a438050.
Het was de bedoeling dat ik, door het lezen van dit boek, wat meer te weten zou komen over Paaseiland. De hoofdpersoon, Jacob Roggeveen heeft het tenslotte ontdekt. Ik kwam bedrogen uit. Er zijn slechts enkele korte passages aan het eiland gewijd, die mijn kennis niet hebben vergroot. Toch heb ik het boek met veel interesse uitgelezen. Het beschrijft het leven aan het einde van de 17e en het begin van de 18e eeuw. Een leven, waarin het geloof een hoofdrol speelt. Een, zoals te verwachten, kwalijke hoofdrol. Een ieder die het waagt enige twijfel ten opzichte van de Bijbel naar voren te brengen wordt onmiddellijk ter verantwoording geroepen door de kerk. De stelling is, dat alles het geen in de Bijbel staat waar is en dat er niet aan getwijfeld mag worden. Als u ‘Het atheïstische manifest’ van Herman Philipse en ‘Wie God verlaat heeft niets te vrezen’ van Maarten ’t Hart, heeft gelezen, weet u dat daar nogal wat op af te dingen valt. Maar ja, deze boeken bestonden in de 17e eeuw nog niet. Al betwijfel ik of deze rechtlijnige dominees er zich iets aan gelegen hadden laten liggen. Dat zou immers betekend hebben, dat ze ongelijk hadden en wat nog erger zou zijn, ze zouden hun machtspositie hebben verloren. Juist met deze machtspositie had Roggeveen te maken. Omdat Roggeveen een wat afwijkende mening had over het waarheidsgehalte van de Bijbel werd hij voortdurend dwarsgezeten door de kerk en zelfs verbannen uit Middelburg. Toch slaagde hij er uiteindelijk in een expeditie te laten uitrusten door de WIC. Zo ging hij met drie schepen op zoek naar het ‘Zuidland’. Dat moest immers bestaan. God had de wereld perfect geschapen en om een goed evenwicht van de aarde te bewerkstelligen moest er wel een grote landmassa ten zuiden van de Grote Oceaan bestaan. Het werd een zeer zware tocht, met veel ziekten en doden. Het enige wat het opleverde was de ontdekking van Paaseiland. Een zeer goed gedocumenteerd boek over een mislukte ontdekkingsreiziger die in de geschiedenis een beetje weggemoffeld is. Toch kende ik zijn naam wel omdat ik een jaartje in de Roggeveenstraat gewoond heb. Op Paaseiland was ik nog niet, maar dat komt nog wel.
Titel: Naar het aards paradijs.
Auteur: Roelof van Gelder.
Boeknummer Aangepast-lezen: a435121.
Het is toeval, maar ik las dit boek uit op de avond dat het bericht kwam dat Nelson Mandela gestorven was. Wat heeft dat met de Boerenoorlog te maken, zou u zeggen. Veel. Mandela streed tegen de ‘Apartheid’ en de erfenis van de ‘Boeren’ is de apartheid. De onderdrukking van de gekleurde mens is volgens de streng gereformeerde Boeren gebaseerd op de Bijbel. Zie Genesis 9 vers 25, waar Noach zijn zoon Cham vervloekt en zijn nageslacht veroordeeld tot knecht der knechten. Lees: slavernij. Slavernij, iets dat God in diverse Bijbelteksten volledig goedkeurt en aanmoedigt. In dit boek komt duidelijk naar voren dat vredesonderhandelingen tussen de Boeren en de Engelsen steeds vastliepen op de toekenning van min of meer gelijke rechten voor de blanken en de gekleurde bevolking. Daar wilden de Boeren niets van weten. Toen er in 1902 dan toch vrede werd gesloten waren het de Engelsen die op het punt van de gelijke rechten veel water bij de wijn hadden gedaan. In 1948 werd ‘Apartheid’ officieel ingevoerd in Zuid-Afrika. Ik durf te beweren dat dit een uitvloeisel is van de overeenkomsten die werden gesloten aan het einde van de Boerenoorlog. Immers nazaten van de Boeren waren inmiddels doorgedrongen tot de macht in Pretoria. Gelukkig is ‘Apartheid’ sinds 1990, mede dankzij Nelson Mandela, in Zuid-Afrika afgeschaft. Het bestaat alleen nog in Israël. Het is dan ook geen wonder dat Israël het enige land was dat het apartheidsregiem destijds steunde en niet meedeed aan de wereldwijde boycot. Sterker, de wapens waarmede de gekleurde bevolking onder de duim werd gehouden, werden geleverd door Israël.
Terug naar het boek. De schrijver heeft zeer veel archieven nageplozen en de hele oorlog minutieus beschreven. Zowel de strijd als de ingewikkelde achtergronden. Vooral het nodeloos opofferen van veel Engelse soldaten schokte mij. Zinloze aanvallen op de boeren waarbij de Engelsen weggemaaid werden door kogelregens van goed verschanste boeren. Het deed mij denken aan het verspillen van soldatenlevens in de Eerste Wereldoorlog en achteraf gezien hebben de Engelse officieren dus niets geleerd. Dat de Boeren uiteindelijk het onderspit hebben gedolven is slechts te danken aan de tienvoudige meerderheid aan soldaten van de Engelsen en het afsnijden van de bevoorradingslijnen van de Boeren. Bovendien werden hun vrouwen en kinderen, onder erbarmelijke omstandigheden, in concentratiekampen opgesloten. Een zeer lezenswaardig en leerzaam boek.
Titel: De Boerenoorlog.
Auteur: Martin Bossenbrek.
Boeknummer Aangepast lezen: a435966.
***
terug naar de inhoudsopgave
terug naar de beginpagina van Pointe
terug naar de beginpagina van de website