Boekbespreking van Yves Taffin
We schrijven 2015: zeer nabije toekomst dus.
Laura Browne is een zestienjarig meisje en woont in een buitenwijk van Londen. Ze speelt in een rockband 'The Dirty Angels'.
Op het eerste gezicht een doodgewoon meisje met een doodgewoon leven. Ware het niet dat de klimaatsverandering de wereld nu echt in haar greep heeft. Lange periodes van droogte worden afgewisseld door langdurige regenval, loeihete zomers en steenkoude winters. Dit laatste blijkt het gevolg van het smelten van de ijskap op de Noordpool, waardoor immense hoeveelheden zoet water in zee terechtkomen en zo de warme Golfstroom stilleggen.
De Grote Storm in het najaar van 2014 waarbij heel veel schade en slachtoffers vallen, doet de Britse regering besluiten tot drastische maatregelen. Vanaf 2015 wil ze de CO2-uitstoot binnen het jaar reduceren met maar eventjes 60%.
Elke Brit krijgt een elektronische CO2-kaart. Daar staan blokjes op van groen naar rood. Naarmate je je jaarrantsoen opgebruikt, verdwijnen de blokjes één voor één.
Bij elk gezin wordt ook een energiemeter geïnstalleerd waardoor de elektriciteit automatisch uitvalt als het verbruik te hoog is. Het wordt dus een kwestie van keuzes maken, want vanaf nu is energie gerantsoeneerd.
Dit alles heeft een enorme impact op het dagelijkse leven van de modale burger. Laura Browne houdt dat hele 2015 een dagboek bij waarin ze nagenoeg van dag tot dag minutieus de gebeurtenissen beschrijft.
De auteur Saci Lloyd (geb. 1976) die met dit boek in één klap beroemd werd, heeft hier alvast een puike prestatie neergezet, door niet alleen erg authentiek in de huid van een zestienjarig meisje te kruipen, maar door het dagboek op zo'n manier te schrijven dat het op bepaalde momenten lijkt of je pure non-fictie aan het lezen bent. En daar doet de prima Nederlandse vertaling van Lies Lavrijsen gelukkig niets van af. Wel integendeel!
Vooral de gezinsverhoudingen in deze barre tijden worden zeer mooi weergegeven. 'Dagboek van een klotejaar' wordt zeker naar het einde toe, echt wel emotioneel, maar het is emo in de positieve zin van het woord, zonder misplaatste sentimentaliteit.
Komt het dan toch nog goed, vraagt de lezer zich de hele tijd af?
Om eerlijk te zijn, ja en neen.
Als orgelpunt op de vele ongemakken en bijna-rampen is er de volslagen ramp die zich vanaf eind november voltrekt. Ik vertel hier niet wat er precies gebeurt, want dat moet je als lezer zelf ontdekken.
In ieder geval, beklijven doet dit verhaal beslist!
BOODSCHAP
Als het boek één boodschap uitdraagt, dan is het wel dat wij ongeacht onze opvatting over klimaatverandering, echt niet langer door kunnen gaan zoals we nu bezig zijn. Om alsnog te vermijden dat een catastrofe zoals in 'Dagboek van een klotejaar' zich in werkelijkheid voltrekt, en wees ervan overtuigd: die kans is reëler dan je op het eerste gezicht zou denken, is het echt zaak dat we onze manier van energiegebruik (lees: verspilling) en CO2-uitstoot drastisch inperken. Anders vervallen we onvermijdelijk in het rampscenario van het Klotejaar!
Het eerste dat dan sneuvelt zijn onze democratische verworvenheden, wegens hinderlijke luxe als het op maatregelen treffen aankomt. En wat zie je dan: laksheid, willekeur en zelfgenoegzaamheid vanwege de machthebbers die al snel de media muilkorven en het leger inzetten tegen weerloze demonstranten.
Demonstranten die in de media niet eens meer opduiken als gevolg van de heilige censuur.
Het mag dan allemaal, want het is (klimaat)oorlog.
Willen we het echt zover laten komen?
VERVOLG
Inmiddels is er ook al een 'Dagboek van een klotejaar 2' van dezelfde auteur dat handelt over de gebeurtenissen in 2017.
Laura Browne is dan achttien en gaat aan de universiteit studeren. Wat er dan allemaal gebeurt, dat wil je (nog) niet weten, denk ik.
BESLUIT
'Dagboek van een Klotejaar' is een boek dat een enorme indruk op mij heeft nagelaten. Het verschijnt in de nieuwe EDGE-reeks van WPG Uitgeverij Manteau, een reeks boeken bedoeld voor jongvolwassenen; enigszins verheven boven het genre van de chicklitlectuur (zie de andere titels in hun fonds).
Wat mij betreft mag 'Dagboek van een klotejaar' best verplichte lectuur worden. Op scholen en ver daarbuiten.
- - -
Saci Lloyd, Dagboek van een klotejaar, Uitg. Manteau/WPG-uitgevers,
ISBN: 978 90 2232585 8
Volgens Loket aangepasst-lezen is de daisy-versie in voorbereiding.
Omdat de Nederlandse vertaling echter in België (Antwerpen) is uitgegeven, wordt het boek aangemaakt ten behoeve van de Luisterpuntbibliotheek Vlaanderen, waarna het ook in de Nederlandse luisterbibliotheken beschikbaar komt.
Nog even geduld dus. Maar dat loont beslist de moeite!
***
terug naar de inhoudsopgave
terug naar de beginpagina van Pointe
terug naar de beginpagina van de website